پروتئین سویا اغلب در غذاهای مختلف یافت می شود. بسیاری از افراد ترجیح می دهند گوشت را با آن جایگزین کنند. اخیراً به طور فزاینده ای درباره مزایا و مضرات این محصول بحث شده است.
مزایای پروتئین سویا
اگر پروتئین ایده آل (نسبت بهینه ارزش بیولوژیکی و غذایی محصول) را به طور مشروط در نظر بگیریم ، پروتئین گندم 58 امتیاز از 100 ، شیر گاو - 71 ، دانه سویا - 69 به دست می آورد. پروتئین سویا را می توان در یک ترکیب عالی ذکر کرد اسیدهای آمینه
در واقع ، دانه های سویا نه تنها در مواد مغذی و مواد مفید ، بلکه از نظر دارویی نیز مفید هستند. به عنوان مثال ، سویا حاوی اسیدهای فیتیک ، ژنستئین ، ایزوفلاونوئیدها است. لازم به ذکر است که ایزوفلاونوئیدها ترکیبات خاصی هستند که از نظر ساختاری شبیه به استروژن ها هستند. آنها به طور موثر از پیشرفت سرطان های وابسته به هورمون جلوگیری می کنند. به نوبه خود ، ژنستئین ماده ای است که می تواند از پیشرفت بسیاری از بیماری های قلبی عروقی و انکولوژیک در مراحل اولیه جلوگیری کند.
اسیدهای فیتیک به طور قابل اعتماد از رشد تومورهای خوش خیم جلوگیری می کنند.
محصولات مبتنی بر سویا برای درمان و پیشگیری از بسیاری از بیماری ها (آلرژی به پروتئین حیوانی ، دیابت ملیت ، کولریتیازیس ، سنگ کلیه ، بیماری های کبدی و سایر بیماری ها) توصیه می شود.
یکی از مهمترین و مفیدترین مواد تشکیل دهنده پروتئین سویا ، لسیتین سویا است.
کولین و لسیتین نقش بسیار مهمی در تکامل و وضعیت بدن انسان دارند.
این مواد در ترمیم و ترمیم بافت عصبی و سلول های مغزی نقش دارند. آنها مسئول عملکردهایی مانند حرکت ، عملکرد جنسی ، تشخیص ، حافظه ، یادگیری ، تمرکز ، برنامه ریزی ، تفکر و غیره هستند. همچنین سطح کلسترول خون را تنظیم می کنند و به سوخت و ساز چربی ها کمک می کنند. با کمک این مواد ، متخصصان بیماری های زیر را درمان می کنند: پیری زودرس ، مشکلات حافظه ، تصلب شرایین ، گلوکوم ، دیستروفی عضلانی ، بیماری های کبد و کیسه صفرا ، دیابت ، بیماری های پارکینسون و هانتینگتون.
آسیب به پروتئین سویا
برخی از متخصصان معتقدند که پروتئین سویا منجر به جمع شدن مغز می شود. این نظریه با تحقیقات مستند پشتیبانی می شود. این واقعیت با این واقعیت توضیح داده می شود که محصولات سویا حاوی فیتواستروژن هستند. جز component اصلی آنها ایزوفلاون است. اینها موادی هستند که از نظر ساختار مشابه هورمون های جنسی پستانداران هستند. بنابراین ، دکتر وایت معتقد است که این مواد هستند که به طور عمده با استروژن های طبیعی برای گیرنده های لازم در سلول های مغز رقابت می کنند.
در هونولولو ، مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده است که فیتواستروژن های سویا اغلب با زوال عقل عروقی در ارتباط هستند. با این حال ، هنوز نقش نهایی استروئیدها در سیستم عصبی مرکزی روشن نشده است.
