روتاباگا گیاهی دو ساله و متعلق به خانواده کلم ها است. این فرهنگ در اروپا ، آمریکای شمالی رشد کرده و در استرالیا یافت می شود. به دلیل مقاومت سوئد در دمای پایین ، این سبزی ریشه در شرایط نامناسب برای سبزیجات گرما دوست رشد می کند. روتاباگا به صورت خام خورده و به عنوان یک غذای مستقل ، همراه با سایر سبزیجات و گوشت ، پخته می شود.
در میان نمایندگان کلم یا خانواده چلیپایی ، تعداد کافی از گونه ها وجود دارد که برای انسان مفید است. این گروه از گیاهان شامل وواد است که مدتها برای رنگ آمیزی پارچه ها ، سبزیجاتی مانند کلم ، شلغم و ترب کوهی ، لوکوی های زینتی مورد استفاده قرار می گرفته است. روتاباگا یکی دیگر از اعضای این خانواده است. فرض بر این است که در نتیجه عبور کلم با شلغم ظاهر شده است. اولین توصیف گیاه شناسی این گونه در آغاز قرن هفدهم انجام شد.
Rutabaga در خاکهای غنی از مواد آلی با واکنش خنثی رشد می کند ، بذرهایی را در خاک می کارد که در دمای هوا 2-3 درجه بالای صفر شروع به جوانه زدن می کنند. نهال از یخبندان بهاری نمی ترسد. در دمای 15 تا 18 درجه ، سوئد در یک دوره یک و نیم تا سه ماهه بالغ می شود. سبزیجات ریشه برداشت شده در شن و ماسه یا ذغال سنگ نارس ذخیره می شوند ، که باعث می شود در تمام زمستان سبزیجات تازه روی میز باشد.
روتاباگای شیرین حاوی مقدار قابل توجهی فیبر و ویتامین C است ، در گیاهان ریشه منگنز ، پتاسیم ، آهن ، فسفر ، کلسیم ، گوگرد و ویتامین B وجود دارد. این گیاه دارای خواص ملین ، ادرار آور و ضد میکروبی است ، روتاباگاس همچنین به عنوان یک رژیم غذایی مناسب است غذا. درست است ، این سبزی خوردن برای کسانی که از بیماری های دستگاه گوارش رنج می برند ارزش ندارد.
روتاباگای خام در سالادهای تازه مانند هویج یا سیب عالی است. در ترکیب با همان هویج و کرفس ، این سبزی ریشه یک غذای جانبی عالی برای غذاهای کله پاچه است. برش های روتاباگا همراه با کلم و سیب زمینی با گوشت خوک یا گوشت بره خورشت خورده می شوند و در غذاهای بدون گوشت این سبزی با پیاز ، نخود فرنگی ، چغندر و غلات ترکیب می شود.
در سوئد و نروژ ، روتاباگا با سیب زمینی و هویج را با کره ، شیر یا خامه له می کنند. روتاباگای له شده با هویج نیز در فهرست ناهار یکشنبه سنتی انگلیسی قرار دارد. در آمریکای شمالی ، این سبزی ریشه به مخازن و خورشت ها اضافه می شود.
