برای پخت گوجه فرنگی در آب خود می توانید از میوه های بزرگ ، متوسط و کوچک و حتی میوه های آسیب دیده و کمی خراب استفاده کنید. این جای خالی را می توان در تمام طول زمستان در دمای اتاق نگهداری کرد ، زیرا اسیدهای آلی طبیعی که آب گوجه فرنگی را تشکیل می دهند مواد نگهدارنده عالی هستند.
تهیه گوجه فرنگی
گوجه فرنگی هایی را که برای کنسرو انتخاب کرده اید بشویید و مرتب کنید: در یک جهت ، آنهایی که قرار است سالم بمانند ، در جهت دیگر - آنهایی که برای آب میوه استفاده می شود. اولی ها را در شیشه ها بریزید ، که باید از قبل با بخار داغ درمان شوند یا با آب جوش سوزانده شوند.
بقیه گوجه ها را مرتب کنید ، ساقه را با چاقو برداشته و مناطق خراب یا آسیب دیده را برش دهید. شایان ذکر است که برخی از زنان خانه دار هنگام کنسرو کردن ، ساقه های گوجه فرنگی را حذف نمی کنند ، زیرا معتقدند که اولاً دم سبز معطر به عطر و بوی دیگری عطر می بخشد ، و ثانیا ، با آنها گوجه فرنگی ها اشتها آورتر و خوش منظره تر به نظر می رسند وقتی آنها در زمستان روی میز سرو می شوند.
آب گیری
راه اول گوجه فرنگی ها را جدا کرده و برای آب میوه آماده کرده و از یک دستگاه آبمیوه گیری رد کرده و نمک ، شکر و ادویه ها را به آب حاصل اضافه کرده و روی حرارت متوسط به مدت 15 دقیقه بجوشانید.
راه دوم (دستی). گوجه فرنگی ها را که به قطعات خرد شده از طریق چرخ گوشت پیمایش کنید. می توانید توده حاصل را در پارچه های پنیری قرار دهید ، انتهای آن را ببندید و روی قابلمه ای آویزان کنید ، آب در آن تخلیه می شود. اگر از وجود دانه در آن خجالت نکشید ، می توانید از توده ای که به دست آورده اید به عنوان آب استفاده کنید. به مدت 15 دقیقه بجوشانید ، نمک ، شکر و ادویه جات اضافه کنید.
روش سوم (همچنین دستی). گوجه فرنگی های خرد شده را در یک کاسه یا قابلمه پهن بریزید ، روی آن را بپوشانید و روی حرارت کم قرار دهید. گوجه فرنگی به تدریج آب خود را آزاد می کند. محتویات را به جوش نیاورید ، گوجه فرنگی نباید بجوشد ، بلکه روی حرارت ملایم بپزد. وقتی کف روی آب حاصل شروع به پدیدار شدن کرد (اولین علائم جوشیدن) ، حوضه را از روی حرارت برداشته و گوجه های داغ را از طریق الک مالش دهید. نمک ، شکر و ادویه ها را به آب آن اضافه کنید.
هنگام افزودن نمک ، شکر و ادویه به آب گوجه فرنگی ، نسبت های زیر را رعایت کنید: برای 1 لیتر آب 1 قاشق غذاخوری. نمک و 1 قاشق غذاخوری. شکر دانه ریز. گیاهان و ادویه جات (نخود سیاه و فلفل دلمه ای ، برگ بو ، میخک ، دانه شوید و غیره) را برای مزه دار کردن. برخی از زنان خانه دار ترجیح می دهند که ادویه اضافه نکنند ، زیرا معتقدند گوجه فرنگی در آب خودشان و بدون آنها کاملا خوشمزه است.
گوجه فرنگی را در آب خود بپزید
اگر خیلی دوست ندارید که با عقیم سازی دست و پنجه نرم کنید ، این کار را انجام دهید: گوجه فرنگی های گذاشته شده در شیشه ها را با آب جوش ریخته و روی آنها را بپوشانید. بعد از 2-3 دقیقه ، آب جوش را تخلیه کنید ، و گوجه فرنگی ها را با آب گوجه داغ (تقریبا در حال جوش) بریزید. شیشه ها را با درب حلقه کنید ، آنها را در یک پتو (روسری های گرم ، کت های خز قدیمی) بپیچید و بگذارید تا کاملا خنک شوند.
اگر گوجه فرنگی را با آب پخته شده در ظرفی روی حرارت ملایم بریزید (وقتی آن را جوش نیاورده اید) ، شیشه های پر شده را به مدت 8-10 دقیقه استریل كنید.
شما می توانید گوجه فرنگی را در دمای اتاق در آب آنها نگهداری کنید ، اما همیشه در مکانی که از نور شدید محافظت نشده باشد.
