از زمان های بسیار قدیم در روسیه ، خیارها در وان های بلوط نمکی می شدند. آنها هم توسط سلطنت دوست داشتند و هم از نظر عوام. در اینجا یکی از دستورالعمل های ترشی خیار گرفته شده از کتاب "مبانی عملی هنر آشپزی" نوشته الکساندروو-ایگناتیوا پلاژیا است که در سال 1909 منتشر شده است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
شور كردن خیار ، مانند تمام آماده سازی های دیگر ، از 20 ژوئیه تا 6 آگوست بهتر است.
گام 2
خیارهای میز بزرگ برای شور کردن ، کاملاً شسته شده انتخاب می شوند. به منظور تخلیه آب از آنها ، آن را روی صافی قرار دهید. برای زیبایی و پر شدن خیارهای ترشی ، آنها را در وان در حالت ایستاده قرار دهید ، اما نه در حالت خوابیده. هر لایه باید با مخلوطی از گیاهان مختلف ، مانند ترخون ، شوید ، گچ ، برگ گیلاس ، چمبر ، برگ توت سیاه تغییر یابد ، در صورت وجود ، داشتن برگ بلوط ، ریشه ترب کوهی ، ریز خرد شده و همچنین برگهای سبز آن ، برای دوستداران سیر نیز می تواند اضافه شود.
مرحله 3
همانطور که در بالا توضیح داده شد خیارها را در وان گذاشته اید ، باید آنها را با آب نمک پر کنید. ترشی باید خیارها را کاملاً بپوشاند. آب نمک باید بهترین چشمه یا آب چشمه باشد ، پس خیارها قوی خواهند بود. اما خیارهایی که از آب رودخانه در نمک شور شده اند دیگر قلعه نخواهند داشت. آب نمک خود به این ترتیب تهیه می شود: اگر خیارها بزرگ باشد ، برای هر سطل آب 500 گرم نمک گرفته می شود. اگر خیارها کوچک باشند ، باید 400 گرم نمک برای هر سطل آب مصرف شود. نمک معمولی ترین و خوب است. ابتدا در آب حل می شود ، و سپس از طریق یک دستمال یا حوله تمیز روی خیارها فیلتر می شود.
مرحله 4
وقتی خیارها از آب نمک پر می شوند ، تخته های بلوط روی آنها جمع می شود و سبک می شود. ظلم و ستم نباید خیارها را خرد کند ، هدف فقط این است که خیارها از آب نمک شناور نشوند ، بلکه کاملاً در آن غوطه ور شوند. سپس خیارهای ترشی را با حوله تمیز پوشانده و در انبار خشک و سرد نگهداری می کنند.