ریحان نام اصلی گیاه معطر ، Ocimum basilicum ، از خانواده نعناع Lamiaceae است. این گونه که اغلب از آن به عنوان ریحان شیرین یاد می شود ، به دلیل داشتن برگ های خوراکی به طور گسترده ای کشت می شود. اصطلاح ریحان همچنین برای برگهای با طعم این گیاه استفاده می شود ، که به طور گسترده ای به عنوان یک گیاه برای اهداف آشپزی استفاده می شود ، یا این اصطلاح حتی به طور خاص برای چاشنی ساخته شده از برگ های خشک استفاده می شود
ریحان دارای سابقه طولانی استفاده است ، در یونان باستان به عنوان "گیاه سلطنتی" شناخته می شود و در فرهنگ های مختلف نه تنها برای آشپزی بلکه برای مصارف پزشکی و مذهبی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. ریحان به عنوان یک گیاه آشپزی بسیار متنوع است. این طیف وسیعی از طعم ها و رایحه های مختلف ، از جمله میخک ، مرکبات ، کافور ، شیرین بیان و دارچین را به لطف مقادیر مختلف روغن های مختلف در انواع مختلف آن ارائه می دهد. این رایحه ها و طعم های بی نظیر ریحان با توانایی انسان در شناسایی طیف گسترده ای از مولکول ها ، تجربه و لذت خاصی را به افراد می بخشد.
بررسی اجمالی و توضیحات
Lamiaceae ، خانواده گیاهان گلدار که ریحان به آن تعلق دارد ، حدود 210 جنس و حدود 3500 گونه دارد. گیاهان Lamiaceae غالباً در همه قسمتها معطر هستند و علاوه بر ریحان ، شامل بسیاری از گیاهان معمولی آشپزی مانند نعناع ، رزماری ، مریم گلی ، مرزه ، مرزنجوش ، پونه کوهی ، آویشن ، اسطوخودوس ، و پره می باشد. بسیاری از اعضای خانواده نه تنها به دلیل کیفیت معطر ، بلکه به دلیل سهولت رشد نیز به طور گسترده ای کشت می شوند: این گیاهان از ساده ترین قلمه های ساقه برای تکثیر هستند.
بعلاوه آنهایی که به دلیل برگ های خوراکی آنها رشد کرده اند ، بعضی از آنها برای شاخ و برگ های زینتی مانند کلئوس و برف در کوه پرورش داده می شوند. بقیه را برای مصارف غذایی می کارند ، اما از دانه ها به جای برگ مانند چیا استفاده می شود. برگها به صورت مخالف ظاهر می شوند ، هر جفت در زاویه سمت راست قبلی (به اصطلاح decussate) گفته می شود یا منجمد است. گلها دو قرینه با پنج گلبرگ بهم پیوسته ، پنج کاسبرگ بهم متصل هستند. برگ های تازه شیرین ریحان ریحان شیرین یا تولیس ، یک گیاه کوتاه است که در آب و هوای گرم استوایی رشد می کند. این گیاه در هند و سایر مناطق گرمسیری آسیا رشد می کند ، جایی که بیش از 5000 سال در آنجا کشت می شده است. ریحان تا 60-30 سانتی متر رشد می کند ، دارای برگهای متضاد ، سبز روشن ، ابریشمی ، صاف و براق به طول 3-7 سانتی متر و عرض 1-3 سانتی متر است. گلها بزرگ ، سفید ، در سنبله انتهایی قرار دارند. به طور غیرمعمول در Lamiaceae ، چهار پرچم و مادگی زیر لب بالایی تاج رانده نمی شوند ، بلکه در بالای لب پایین قرار دارند. پس از گرده افشانی حشره ای (حشرات) ، تاج گل می افتد ، و چهار آکن گرد در داخل گلدان دوسر ایجاد می شود.
ریحان شیرین طعم کمی شبیه انیسون ، با رایحه ای تند ، تند و شیرین دارد. ریحان به سرما بسیار حساس است و در شرایط گرم و خشک بهترین رشد را دارد. در حالی که اکثر ارقام معمول یک ساله در نظر گرفته می شوند ، تعدادی از آنها چند ساله هستند ، از جمله ریحان آبی آفریقایی و مقدس تایلندی.
ریحان های دیگر در بسیاری از مناطق آسیا کاشته می شوند. بیشتر ریحان های آسیایی دارای طعم گل میخک هستند که تمایل دارند از ریحان های مدیترانه ای قوی تر باشند. قابل توجه ترین آن ریحان یا تولسی است که یک گیاه خانگی مورد احترام در هند است.
از برگهای خشک شده و ساقه های ظریف چهار ضلعی به عنوان ادویه برای طعم دادن و استخراج اسانس استفاده می شود. علاوه بر طعم دهنده محصولات متعدد ، از آن برای چاشنی محصولات رب گوجه فرنگی استفاده می شود. روغن ریحان شیرین به طور گسترده ای در ترکیبات عطر سازی استفاده می شود. این در زمینه های پزشکی کاربرد دارد و همچنین به عنوان یک حشره کش و باکتری کش مورد استفاده قرار می گیرد.
