آبجو یک نوشیدنی قدیمی روسی است که بر اساس مالت و رازک دم می شود. آبجو کلاسیک نباید حاوی مواد افزودنی دیگری به جز آب باشد. با انتخاب یک آبجو برای خود ، شما می خواهید نه تنها تشنگی خود را با یک نوشیدنی خنک و سبک رفع کنید ، بلکه طعم و مزه بی نظیر رازک را نیز احساس کنید. اما غالباً تولیدکنندگان برای حفظ "طراوت" آبجو ، مواد نگهدارنده به آن اضافه می کنند که به هیچ وجه برای بدن مفید نیست. چگونه آبجی را انتخاب می کنید که ناامیدتان نکند و لذت واقعی شما را ببرد؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
هنگام انتخاب یک آبجو ، توجه داشته باشید که می تواند روشن ، تیره یا قرمز باشد. آبجو سبک از مالت طبق دستور کلاسیک دم می شود. پودر گندم را می توان به آن اضافه کرد ، سپس آبجو کمی بوی گندم می دهد. آبجو تیره از مالت تست تهیه می شود ، گاهی اوقات با افزودن شکر سوخته. کارامل به آبجو قرمز اضافه می شود ، بنابراین طعم آن کمی شیرین است. آبجوهای میوه ای نیز وجود دارد. چنین آبجو با آب توت یا میوه (مانند شاه توت ، گیلاس) همراه است.
گام 2
قدرت آبجو می تواند از 3 ، 8 تا 6 درصد متغیر باشد. این اعداد میزان الکل موجود در آبجو را نشان می دهد. در قفسه های فروشگاه می بینید که آبجو با مقدار بیشتری الکل وجود دارد. می توانید از چنین آبجو بسیار مست شوید و سخت است که چنین نوشیدنی ای را آبجو نامید. آبجو غیر الکلی نیز حاوی درصد کمی الکل است ، اما کمتر از کفیر است. سپس الکل با خنک کردن نوشیدنی در طی تخمیر تبخیر می شود.
مرحله 3
آبجو می تواند فیلتر نشده و فیلتر شود. آبجو بدون فیلتر برای بدن بسیار سالم تر است ، طعم آن غنی تر است. اما کمتر از فیلتر ذخیره می شود.
مرحله 4
خوشمزه ترین آبجو آبجی است که به صورت عمده فروخته می شود. چنین آبجوئی در گونهای فلزی آورده می شود که نور را منتقل نمی کند ، گرم نمی شود یا اکسید نمی شود. بقیه بسته بندی ها می توانند طعم آبجو را از بین ببرند ، خاصیت آن را منتقل کنند یا تمام عناصر مفید این نوشیدنی را از دست بدهند. آبجو در کاسه ها پاستوریزه نیست ، به این معنی که "زنده" است. این آبجوها حاوی مواد نگهدارنده نیستند ، باکتری ها هنوز در آنها کار می کنند و به دوستداران آبجو طعم جو مطبوعی می بخشند.
مرحله 5
آبجو طبیعی تازه را نمی توان بیش از دو روز نگهداری کرد. به منظور طولانی شدن بازه زمانی ، تولید کنندگان آبجو پاستوریزه می کنند و مواد نگهدارنده اضافه می کنند. پاستوریزاسیون می تواند طعم محصول و همچنین مواد نگهدارنده را بسیار خراب کند. اسید اسکوربیک اغلب به عنوان ماده نگهدارنده استفاده می شود ، اما ممکن است مواد افزودنی شیمیایی جدی تری نیز وجود داشته باشد. اما اگر آبجو پاستوریزه به هیچ وجه بر سلامتی شما تأثیر نمی گذارد ، مواد نگهدارنده می توانند به طور جدی آن را خراب کنند. ماندگاری آبجو پاستوریزه حدود 2-2.5 ماه است. آبجو با مواد نگهدارنده تا شش ماه قابل نگهداری است.
مرحله 6
بعد از اینکه آبجو را درون لیوان ریختید ، نگاه دقیق تری بیندازید. رنگ آبجو سبک باید طلایی ، شفاف باشد (به جز فیلتر نشده). آبجو تیره باید دارای رنگ روشن تیره و بدون تیرگی باشد. کف موجود در یک نوشیدنی سبک باید متراکم و تا 5 سانتی متر ارتفاع باشد و در عرض 5 دقیقه به آرامی از بین می رود. کف آبجو تیره کم خواهد شد ، حدود 1 سانتی متر ، اما باید بیش از 5 دقیقه نگه داشته شود. بوی آبجو باید تلفظ شود ، فقط با یادداشت های هاپی. بوی عسل موجود در آبجو قابل قبول نیست.
مرحله 7
هر آبجو باید پس از یک جرعه کمی تلخی در دهان بگذارد. این خاصیت است که تا حد زیادی آبجو درست را تعیین می کند. تلخی نباید زننده باشد ، باید سبک ، کوتاه مدت و دلنشین باشد.
