سرخس براکن نه تنها به عنوان یک گیاه زینتی بلکه به عنوان یک ماده ضروری برای تهیه بسیاری از ظروف شناخته می شود. سالادهای براکن و تزیینات بسیار غنی از مواد مغذی هستند و طعم آنها مانند قارچ های وحشی است.
در میان دوستداران روسی غذاهای خوشمزه و سالم ، غذاهای زیادی وجود دارد که می توان آنها را از سرخس ماهی تهیه کرد ، اما این گیاه به شکل نمک محبوبیت بیشتری دارد. سرخس که توسط یک مهماندار ماهر تهیه شده ، طعم بسیار خوبی دارد و یک میان وعده فوق العاده و مقوی برای هر وعده غذایی است. محبوب ترین در بین مردم دو روش نمک زدن شاخه های مهار است.
روش اول
به لطف این روش ، سرخس ماهی می تواند به مدت 1-2 سال شور باقی بماند. برای نمک زدن به این موارد احتیاج دارید: در واقع برگهای گیاه معجزه آسا ، نمک ، آب و شیشه های شیشه ای است.
ابتدا باید با برداشتن فلس های قهوه ای از گیاه ، که ممکن است در مارپیچ های پیچ خورده وجود داشته باشد ، سرخس را آماده کنید. بهترین راه برای این کار این است که گیاه را به مدت پانزده دقیقه در آب نمک بجوشانید و سپس آن را زیر آب روان بشویید.
پس از شستن کامل مهاربند ، باید آن را در لایه های متراکم در شیشه های استریل شده قرار داد. پس از آماده سازی محلول نمکی (15 گرم نمک به ازای هر 1 لیتر آب) ، آن را روی آب بند ریخته و رول کنید. بانکهای دارای سرخس رول شده باید وارونه شوند و بگذارند تا خنک شوند. بعد از سرد شدن ظرف ، می توانید آن را بخورید.
روش دو
به روش دوم نمک زدن سرخس مروارید معروف است که خشک است. دستور العمل کاملا ساده است.
مقدار مشخصی از شیرآلات تازه باید کاملاً شسته شود ، سپس به صورت لایه لایه در کاسه ای برای نمک گذاری قرار داده شود. هر لایه از سرخس باید با نمک پاشیده شود. محاسبه نمک 2 کیلوگرم در هر 5 کیلوگرم گیاه است. پس از افزودن نمک ، ظرف را تحت فشار قرار دهید. برای این منظور می توانید از شیشه پر از آب استفاده کنید. پس از سه هفته نگه داشتن شاخساره های سرخس در یک اتاق خشک و خنک ، لازم است آب حاصل را تخلیه کنید ، آنها را به شیشه های شیشه منتقل کرده و نمک بیشتری اضافه کنید: برای 5 کیلوگرم ماهی سیر - 1 کیلوگرم نمک. با استفاده از این روش نمک زدن می توان پس از حدود سه هفته نمونه برداری کرد.
توجه به میزبان: سرخس براکن نه تنها برای شور کردن ، بلکه برای پخت غذاهای گوشتی ، سوپ ، سالاد و غذاهای فرعی نیز مناسب است. این گیاه علاوه بر خورده شدن ، اغلب به عنوان گیاه دارویی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. به طور خاص ، دم کرده و جوشانده های موجود در براکن برای بیماری های سیستم غدد درون ریز ، برای درد در معده ، بواسیر ، دیاتز ، برونشیت ، گوش درد و زخم معده گرفته می شود.
