عدس محصولی عالی و دارای مزایای فراوان است که متأسفانه اکنون به طرز غیر شایسته ای فراموش شده است. این محصول از خانواده حبوبات است و هم در پخت و پز و هم در پیشگیری از بیماری های خاص استفاده می شود.
عدس سرشار از پروتئین ، کربوهیدرات ، فیبر ، اسیدهای آمینه ، نمک های معدنی ، پتاسیم ، فسفر و همچنین نشاسته ، چربی ها و ویتامین های B1 ، B2 ، PP ، C است. از نظر محتوای آهن ، در بین حبوبات در رتبه اول قرار دارد. حدود 10 گونه از این فرهنگ شناخته شده است که بیشتر آنها در کشورهای آسیایی رشد می کنند. نکته قابل توجه ، در طی عملیات حرارتی ، عملاً مواد مفید را از دست نمی دهد و حتی در شرایط نامساعد اکولوژیکی رشد نمی کند ، رادیونوکلئیدها و نیترات ها را تجمع نمی دهد.
در دوران باستان ، این حبوبات در کشورهای مدیترانه ای ، مصر ، آسیای غربی و اروپای جنوبی کاشته می شد و در افسانه های عهد عتیق نیز به آن اشاره شده است. نقطه ضعف و دلیل اصلی محبوبیت کم این محصول شگفت انگیز این است که ناهموار رسیده می شود و فقط می توانید عدس را با دست برداشت کنید.
مدت هاست که از عدس در طب عامیانه استفاده می شود. استفاده از این محصول خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش می دهد ، زیرا حاوی ایزوفلاون است - موادی که خاصیت آنتی اکسیدانی دارند. عدس برای زنان باردار و مادران شیرده بسیار مفید است ، زیرا فقط یک وعده محصول نهایی حاوی 90٪ مقدار روزانه اسید فولیک است. برای سنگ کلیه ، از جوشانده عدس به عنوان ادرار آور ملایم و سه بار در روز نصف لیوان استفاده می شود.
از عدس می توان وعده های غذایی خوشمزه و مقوی تهیه کرد. برخلاف سایر حبوبات ، نیازی به پیش گرم شدن آن قبل از پخت نیست. عدس آب پز شده با کره ، پیاز و سیر بسیار خوشمزه است. وقتی جوشانده شد ، رزماری ، مریم گلی ، برگ بو و روغن زیتون به آن اضافه می شود.
به عنوان دوره دوم می توانید سوسیس و کالباس بخورید. برای انجام این کار ، چند سوسیس ، کالباس و چند گوشت دودی را در روغن نباتی سرخ کنید. سپس عدس را به آنها اضافه کنید و با حرارت ملایم و روی حرارت ملایم بپزید ، به مدت 25-20 دقیقه روی آن بپوشد. سپس خامه یا خامه ترش را اضافه کرده و 5-10 دقیقه دیگر آن را بپزید.
