آنها خیلی دیرتر با استفاده بعدی آنها برای غذا شروع به جوانه زدن کردند. آنها برای خلاص شدن از شر بیماری های جدی خورده شدند ، دریانوردان آنها را با خود در کارزارهای جلوگیری از اسکوربوت بردند ، در کشورهایی که گرسنگی اغلب اتفاق می افتد ، دانه های جوانه زده جان هزاران نفر را نجات داد.
مطالعه تأثیر نهال های غذایی بر بدن انسان از قرن بیستم آغاز شد. در طی مطالعات ، مشخص شد که نهال ها حاوی آنتی اکسیدان هستند که به طور فعال در مبارزه با ظهور و توسعه تومورهای بدخیم نقش دارند. جوانه ها نیز مفید هستند زیرا حاوی مقدار بسیار زیادی و انواع مواد مغذی و ویتامین ها هستند. به لطف این مواد ، متابولیسم و تشکیل خون بهبود می یابد ، کارایی افزایش می یابد ، خستگی و بی علاقگی برطرف می شود و ایمنی بدن افزایش می یابد. بعد از شروع خوردن نهال ، وضعیت پوست ، مو ، ناخن و دندان بهتر می شود. یک تأثیر مثبت نیز بر روی سیستم هضم است: روده ها از سموم و سموم پاک می شوند ، برخی از بیماری های معده از بین می روند ، خطر ابتلا به دیس بیوز کاهش می یابد و سنگ های کیسه صفرا و کلیه ها تخریب و برداشته می شوند.
بذرهای بخشیده شده بسیاری از گیاهان برای سلامتی مفید هستند ، اما هر یک "نقش" متفاوتی دارند. به عنوان مثال ، نهال گندم ، چاودار ، جو دوسر ، آفتابگردان و کتان برای سیستم هضم مفید هستند ، جو دوسر باعث تجدید خون و هماهنگی غده تیروئید می شود ، چاودار رادیونوکلیدها و سموم را از بین می برد ، برنج سیستم ادراری و گوارشی را تمیز می کند ، عدس باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می شود ، گندم سیاه و دانه کنجد برای سیستم قلبی عروقی مفید است ، کدو تنبل برای مردان لازم است - برای پیشگیری و درمان پروستاتیت ، جوانه خار خار کبد را تمیز می کند ، ذرت دارای اثر جوان سازی است ، لوبیا دارای اثر ضد التهابی و ترمیم زخم است ، نخود فرنگی و لوبیا سطح قند خون را کاهش می دهد و جوانه سویا از رشد تومور جلوگیری می کند و بازسازی سلول را تحریک می کند.
دانه های خارج نشده یک غذای "سنگین" است ، زیرا حاوی بازدارنده های آنزیم است ، بنابراین خوردن آنها به مقدار زیاد به صورت خام توصیه نمی شود. مهار کننده های آنزیم موادی هستند که واکنش های آنزیمی (به ویژه واکنش های گوارشی) را کند می کنند. هنگام جوشاندن ، بازدارنده های آنزیمی از بین می روند ، اما همراه با آنها ، مقدار زیادی ویتامین از بین می رود ، که باعث می شود غذا کم مصرف شود.
دانه های گیاه حاوی مقدار زیادی مواد مغذی هستند ، تنها چیزی که برای تحریک رشد فاقد آن هستند آب است. هنگامی که بذرها خیس می شوند ، فرآیندهای متابولیکی در داخل آنها شروع به فعالیت می کنند و رشد آنها آغاز می شود. مهار کننده های آنزیم از بین می روند و آنزیم های موجود در دانه پروتئین ها ، چربی ها و کربوهیدرات ها را تجزیه می کنند. همراه با این فرآیندها ، محتوای ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها 5-7 برابر می شود. بسیاری از ویتامین های B ، A ، PP ، C ، E در نهال وجود دارد. آنها حاوی مقدار زیادی لیتیوم هستند که در فعالیت سیستم عصبی نقش دارد. آنزیم ها برای تحریک هضم غذا ضروری هستند. بنابراین ، ما از غلات گیاهی معمولی غذایی غنی شده با مواد مغذی و ویتامین دریافت می کنیم.
