در زمان های قدیم ، سبزیجات و میوه های تازه فقط در فصل برداشت ، در تمام طول سال ، در دسترس بودند. درست است ، خارج از فصل آنها گران هستند ، اما این بد نیست. مشکل این است که به اصطلاح سبزیجات اولیه نه تنها هیچ فایده ای ندارند ، بلکه می توانند ضرر قابل توجهی هم داشته باشند! واقعیت این است که بیشتر موهبت های طبیعت ، ده ها تن از کشورهای داغ به ما می رسد ، مقدار زیادی نیترات و سموم دفع آفات را حمل می کند - موادی که گیاهان را از حمله آفات محافظت می کند و رشد آنها را تسریع می کند. و حتی اگر آزمایش های آزمایشگاهی نشان دهنده افزایش غلظت این مواد سمی باشد ، هیچ قانونی برای خروج از بازار وجود ندارد. بنابراین ایمنی مصرف کننده کار خود مصرف کننده است. بنابراین ، دانستن چندین واقعیت مهم ضروری است.
نیترات چیست؟
نیترات ها ترکیبات غیر آلی ، نمک های اسید نیتریک هستند که بدون آنها هیچ گیاهی رشد نمی کند. نیترات ها هم در کودهای آلی (کود دامی ، خاکستر) و هم در مواد معدنی تولید شده با روش های صنعتی یافت می شوند. برای انسان ، نیترات ها سموم و سرباره هستند. در همان زمان ، بدن ما خود چنین ترکیباتی را تولید می کند ، اما کاملاً توسط کلیه ها ، روده ها و پوست دفع می شود. اگر این روند حذف مختل شود ، فرد به شدت بیمار می شود. واضح است که وقتی نیترات را به مقدار زیاد با غذا مصرف می کنیم ، بیماری ها را تحریک می کنیم ، اندام های دفع را بارگیری مجدد می کنیم. چگونه می توانید با این مسئله کنار بیایید؟
چگونه تشخیص دهیم؟
لازم است بدانید که نیترات ها در "حاشیه" یک گیاه یا میوه قرار ندارند ، بلکه هسته آن را اشغال می کنند. بنابراین ، با کلم همه چیز ساده است - شما فقط باید کنده را بردارید. تقریباً همین کار را با سیب انجام دهید و هسته آن را برش دهید. هنگام انتخاب هویج ، چغندر یا سیب زمینی اولیه ، یکی را که اندازه آن کوچکتر باشد مصرف کنید: محصولات ریشه ای بیش از حد رشد ، نشانه واضحی از کودهای ازت دار است. به همین ترتیب ، با خیار: کوچک ، با پوستی خاردار نازک ، رنگ پریده و به سرعت محو می شود حداقل نیترات و پوست بزرگ و ضخیم - برعکس. در مورد گوجه فرنگی دشوارتر است: قضاوت در مورد مقدار زیاد نیترات ها با ظاهر آنها دشوار است. گوجه فرنگی باید بریده شود - یک هسته سفید نشان دهنده بیش از حد نیترات است. شما باید از نظر ظاهری سبزه را انتخاب کنید: هرچه برگها آبدارتر به نظر برسند ، رنگ آنها غنی تر ، نیترات بیشتری دارند.
نیترات ها کجا کمتر هستند؟
از فروشنده س Askال کنید یا برچسب را بخوانید که این میوه ها یا سبزیجات از کجا وارد کشور ما شده اند. به طور معمول ، در کشورهایی که دارای آب و هوای گرم پایدار و خاک های حاصلخیز هستند ، نیازی به افزودن نیترات نیست. امن ترین میوه ها و سبزیجات است که در کشورهای استوایی و نیمه گرمسیری - در آمریکای جنوبی ، آسیای جنوبی ، در آفریقا کشت می شود. اما میوه های اروپایی و ترکی اغلب حاوی مقدار زیادی نیترات هستند.
اعتقاد بر این است که نیترات ها می توانند هضم شوند ، اما این در عمل تأیید نشده است. هویج یا چغندر آب پز حاوی مواد افزودنی مضر کمتری نسبت به مواد خام نیست. اما سس سالاد یا سس مناسب برای یک ظرف فرعی می تواند به یک محافظت واقعی در برابر اثرات مضر نیترات تبدیل شود. برای انجام این کار ، ترکیب آنها باید شامل موادی باشد که مانع تبدیل نیتراتها به نیتریت در بدن می شوند (دومی از نظر تأثیر سمی از یک درجه بزرگتر هستند). این یاوران مفید شامل تمام مرکبات ، به ویژه لیمو ، پرتقال و گریپ فروت هستند. اگر غذا با آب تازه فشرده شده از این میوه ها شسته شود ، خطر مسمومیت با نیترات کم است. آب انار ، سرکه بالزامیک ، روغن نباتی نیز دارای اثر انسداد نیترات هستند.
