پیشخوان های فروشگاه با طیف گسترده ای از آبجوها پر شده است. در میان همه این تنوع ، ارزش دارد که بفهمیم آبجو دقیقاً چیست و فقط یک نوشیدنی آبجو چیست. و چه نوع آبجو می توانید بنوشید.
نامه قانون
جدیدترین GOST R 51174-2009 ، در مورد تولید آبجو ، ترکیباتی را که باید در ترکیب آن باشد تنظیم می کند. این موارد عبارتند از: مالت جو مالت ، مالت گندم مالت ، آب آشامیدنی ، شکر دانه ریز ، رازک یا رازک دانه ریز ، محصولات دانه ای (جو ، گندم) ، بلغور گندم ، برنج ، ذرت ، مخمر آبجو. هر یک از این مواد نیازهای خاص خود را دارد که می تواند در متن GOST موجود باشد. همانطور که از این لیست مشاهده می کنید ، نوشیدنی مست کننده ، که در اینجا و در حال حاضر در روسیه دم می شود ، اشتراکات کمی با آنچه آبجو طبیعی به عنوان یک محصول تخمیر نامیده می شود ، دارد.
اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی الزامات خاص خود را برای فرآیند تولید آبجو داشت و این الزامات تقریباً مشابه المانهای آلمان بود. اولین GOST که نه تنها ترکیب آبجو را تنظیم می کند ، بلکه روند دم آوری GOST 3473-53 است. در آن زمان ، الزامات بسیار سختگیرانه ای از نظر ترکیبات به آن تحمیل می شد ، یعنی: تهیه مالت جو ، رازک و آب. همه چيز. هیچ چیز اضافی این یک آبجو واقعا با کیفیت بالا است. با هر تجدید نظر بعدی GOST (GOST 3473-69 ، GOST 3473-78 و GOST R 51174-2009) ، بیشتر و بیشتر دانه ، شکر ، مخمر و غیره در ترکیب آن مجاز است. همه اینها منجر به این واقعیت شده است که در روسیه یافتن آبجی که فقط از سه جز components آب ، مالت و رازک تهیه شود تقریباً غیرممکن است.
چه نوع آبجی بنوشید
در چنین شرایط تنگ و تنگ ، مصرف کننده چه چیزی را می تواند انتخاب کند؟ اول ، مطابقت با GOST. اگر مارک آبجو کاملا روسی باشد ، آبجو باید حداقل از استانداردهای 2009 برخوردار باشد. اگر مارک آبجو خارجی باشد ، اما تحت لیسانس روسیه تولید می شود ، مطابقت با GOST کاملاً ضروری نیست. واقعیت این است که تولیدکنندگان خارجی قبل از اجازه تولید آبجو در کشورهای دیگر ، شرایط خاصی را برای ترکیب و روش دم آوری محصول با نام تجاری خود به گیاه تحمیل می کنند. و این الزامات همیشه در حد الزامات GOST نیستند. یک نمونه زنده آبجو Hoegaarden است. بلژیکی ها به آن پوست پرتقال و گشنیز اضافه می کنند. الزامات مربوطه برای کارخانه های آبجوسازی در سایر کشورها که تحت لیسانس آن را تهیه می کنند ، اعمال می شود. بنابراین ، نباید تعجب کرد که آبجو Hoegaarden که در روسیه تولید می شود شرایط GOST را برآورده نمی کند. این مورد در مورد بسیاری از مارک های دیگر صادر شده از خارج از کشور به روسیه از انگلیس ، فرانسه ، آلمان ، استرالیا ، هلند ، نیوزیلند و غیره وجود دارد. هر یک از این کشورها استانداردهای خاص خود را برای دمیدن یک نوشیدنی مست دارند ، که برخی از آنها در طول قرن ها تکامل یافته اند.
اگر بودجه محدود باشد ، اما شما همچنان یک آبجو خوب می خواهید ، باید کارهای خوبی را در اطراف فروشگاه ها انجام دهید. اکنون می توان آبجو را که مطابق با استانداردهای 1978 تهیه شده بود ، یافت. علاوه بر این ، می تواند حاوی مالت ، آب و رازک باشد. این س arال مطرح می شود - چرا آبجو با چنین ترکیباتی تحت استانداردهای 1953 قرار نگرفت؟ پاسخ ساده است - تفاوت در روند فن آوری در هنگام پخت و پز. پس از همه ، GOST نه تنها ترکیب ، بلکه روند تهیه نوشیدنی مست را تنظیم می کند. بنابراین ، می تواند از نظر کیفیت و طعم کاملاً خوب باشد.
