کنیاک یک نوشیدنی نجیب است. استفاده از آن یک آیین پیچیده است ، به منظور درک و قدردانی از دسته گل کنیاک ، استفاده از ظروف مناسب بسیار مهم است.
لیوان مخصوص کنیاک
سهم شیر از لذت کنیاک در رایحه آن موجود است. بنابراین ، یک لیوان مخصوص این نوشیدنی را اسنیفر می نامند. این کلمه از فعل انگلیسی sniff ، یعنی "to sniff" می آید. این یک لیوان از شکل خاصی است که از کریستال صاف ، بی رنگ یا شیشه ساخته شده است. این یک لیوان شکم گلدان در یک پایه کم است که به شدت به سمت مرز بالایی مخروطی می شود. اسنیفترها در اندازه های مختلفی ارائه می شوند. شما می توانید گزینه های بسیار کوچکی با حجم هفتاد گرم پیدا کنید ، اما نمونه های بزرگی با حجم چهارصد گرم نیز وجود دارد. کنیاک در چنین ظرف هایی به وسیع ترین قسمت خود ریخته می شود و هرگز بالاتر نمی رود.
برای قدردانی از کنیاک ، سی تا چهل میلی لیتر نوشیدنی را درون یک لیوان بریزید و با انگشت سطح خارجی را لمس کنید. حالا از طرف دیگر شیشه به این نقطه نگاه کنید. اگر اثر انگشت قابل مشاهده باشد ، این یک کنیاک خوب است.
روش نوشیدن کنیاک در فرانسه می گوید که ابتدا باید قهوه بنوشید ، سپس از کنیاک لذت ببرید و سپس یک سیگار بنوشید.
حالا لیوان را بچرخانید و به ردپای نوشیدنی که از دیواره ها جاری است نگاه کنید. اگر ردپاهای مشخص طول حدود پنج ثانیه شکل خود را حفظ کنند ، پیری این کنیاک از پنج تا هشت تا نه سال است ، اگر حدود پانزده ثانیه یک کنیاک بیست ساله است ، اگر ردپاها هفده "نگه داشته شود" - هجده ثانیه ، پس یک کنیاک پنجاه ساله منحصر به فرد دارید.
کمترین ملاک ذهنی برای ارزیابی کنیاک عطر آن است ، به همین دلیل استفاده از اسنیفر بسیار مهم است. این لیوان به دلیل شکل ظاهری کاملاً اجازه می دهد تا رایحه بی نظیر کنیاک آشکار شود. رایحه نوشیدنی را می توان به سه موج تقسیم کرد. اولی در فاصله پنج سانتی متری از لبه مایع شخم خورده احساس می شود - اینها تن های سبک و وانیلی هستند. در لبه شیشه ، موج دوم را احساس می کنید - رایحه های میوه ای و گلهای ظریف و شفاف. کنیاک با بالاترین کیفیت دارای رایحه بنفشه ، گل رز ، زردآلو است. مفهوم "موج سوم" شامل بوی پیری می شود. اغلب اینها آهنگ های پیچیده ای هستند ، شبیه عطر شراب بندری گران قیمت.
فضای مناسب برای نوشیدن کنیاک
کنیاک خوب در محیطی صمیمی با دوستانش نوشیده می شود ؛ خوردن آن معمول نیست. سنت روسی خوردن این نوشیدنی الهی با برش های لیمو توسط نیکلاس دوم معرفی شد. معنای آن نامشخص است ، کنیاک خوب نیازی به "تصرف" طعم ناخوشایندی که تکیلا دارد ، ندارد.
مزه داران حرفه ای از لیوان دیگری به غیر از اسنیف استفاده می کنند. بسیار باریکتر و طولانی تر است.
هنگام سرو ، کنیاک باید کمی گرمتر از دمای اتاق باشد. یک اسنیفر با کنیاک در کف دست گرم می شود ، نگه داشتن آن بر روی آتش ناپسند است. معمولاً کنیاک بعد از پایان جشن به شکل خالص نوشیدنی می شود. هنگام غذا خوردن ، نوشیدن کنیاک نامطلوب است ، زیرا غذا فرصتی برای احساس دسته گل و طعم نوشیدنی فراهم نمی کند.
کنیاک های جوان و معمولی بخشی از بسیاری از کوکتل های الکلی هستند. اغلب اوقات ، کنیاک به نرده های کوکتل اضافه می شود که دارای اثر مقوی است. البته کنیاک های مرغوب به این نوع نوشیدنی ها اضافه نمی شوند.
