وفور شکلات و شکلات اغلب یک شوخی بی رحمانه را با مصرف کننده بازی می کند. انتخاب زیاد است ، فقط عملاً هیچ شکلات واقعی در پشت یک بسته بندی زیبا وجود ندارد. و پنهان شدن در آنجا یک محصول جایگزین است که در بهترین حالت از سویا ساخته شده است. چنین شکلاتی هیچ ضرری نخواهد داشت ، اما هیچ فایده ای نیز نخواهد داشت.
اگر پیش از این محصولات چندین کارخانه شیرینی سازی در بازار ارائه می شد ، اکنون حتی کارآفرینان فردی نیز شکلات تولید می کنند. اگر مشتری بخواهد شکلات واقعی بخرد ، و برای یک جعل بیش از حد هزینه نکند ، چه کاری باید انجام دهد؟
تمام اطلاعات مربوط به شکلات باید روی بسته بندی قید شود. علاوه بر این ، شکلات واقعی باید با GOST (R 52821-2007) مشخص شود. اگر تولید کننده GOST را مشخص کرده باشد ، در تولید شکلات از یک دستورالعمل استاندارد استفاده شده است. البته ، در اینجا باید به نجابت کارخانه شیرینی سازی امیدوار باشیم.
ترکیب را بخوانید. اگر در حال خرید شکلات تلخ کلاسیک هستید ، ترکیب باید فقط حاوی کاکائو ، کره کاکائو و شکر باشد. همه چيز! دیگر هیچ رنگ و طعم دهنده ای وجود ندارد. اگر شکلات همراه با آجیل یا کشمش باشد ، بر این اساس مغزها و کشمش اضافه می شوند.
با این حال ، تولیدکنندگان می توانند با ترکیب تقلب کنند و به جای کره کاکائو ، که ذاتاً چربی گیاهی است ، چربی گیاهی را نشان دهند. این می تواند به معنای استفاده از روغن پالم باشد. یا آنها "کاکائو-ولا" را می نویسند ، که یک کیک از بابا کاکائو است.
بسته بندی را باز کنید. شکلات واقعی نباید بوی قندی بدهد. شکلات بدون طعم بوی کاکائو می دهد. شکلات تخته ای باید سطحی صاف و براق داشته باشد. اما اگر آن را بشکنید ، کاشی باید در زمان شکست مات باشد.
با شکستن شکلات ، صدای خش خش خشک و کسل کننده ای خواهید شنید. و اگر روغن نخل به شکلات اضافه شود ، محصول بی صدا خراب می شود. در این حالت ، شکلات نباید کشیده و خرد شود.
