تعادل اسید و باز مهمترین شاخص تعادل بیوشیمیایی در بدن است. و این بستگی دارد ، قبل از هر چیز ، به آنچه می خوریم.
حتی دانشمندان شرق باستان استدلال می کردند که همه محصولات به دو گروه اسیدی (یین) و قلیایی (یانگ) تقسیم می شوند. از این نظر تأثیرات کاملاً متفاوتی بر بدن دارند.
طبق داده های تحقیق ، به عنوان یک قاعده ، در رژیم غذایی یک فرد مدرن ، غذاهایی که باعث اسیدی شدن بدن می شوند غالب هستند. از این رو ، ایمنی ضعیف ، حساسیت به سرماخوردگی ، خستگی مزمن ، واکنش های مختلف آلرژیک و غیره. علاوه بر این ، اسیدی شدن منجر به رسوب پوند اضافی ، یعنی چاقی می شود. بنابراین چرا سعی در تعادل غذاهای اکسید کننده و قلیایی برای حفظ سلامتی و کاهش وزن همزمان ندارید؟
چگونه بررسی کنیم؟
داروخانه ها آزمایش های تورم را که می توانند pH بزاق و ادرار را اندازه بگیرند می فروشند - آنها تعادل اسید و باز را در بدن ما نشان می دهند. چندین شرط باید رعایت شود. اندازه گیری PH ادرار صبح بعد از بیدار شدن از خواب ضروری نیست ، بلکه در سفر دوم به توالت فرنگی است. شما باید چندین اندازه گیری کنید و میانگین حسابی را جمع بندی کنید. توجه: pH ادرار زیر 7 نشانه اسیدی شدن است.
نحوه بازیابی pH
در راه ایجاد تعادل ، غذاهای قلیایی را در رژیم غذایی خود وارد کنید. به میزان بیشتری ، غلات - گندم سیاه ، برنج - و به میزان کمتری - سبزیجات. کافی است ماهی 1-2 بار در هفته ، و یکبار حبوبات را در فهرست قرار دهید. هنگامی که احساس بهبودی می کنید ، می توانید غذاهای اسیدی و قلیایی را به نسبت تقریبی مساوی قرار دهید و این امر را به غذای دوم برتری می بخشد. هدف شما دستیابی تدریجی به نسبت 1: 2 بین غذاهای اسیدی و قلیایی است.
اکسیداسیون شدید: بادمجان ، کدو سبز ، خیار ، گوجه فرنگی ، اسفناج ، خاکشیر ، نخود سبز ، چغندر ، کرفس ، سیر ، مرکبات ، موز ، خرما ، ذرت ، جو دوسر ، کره زیتون و بادام زمینی ، ماهی ، گوشت گاو ، خرگوش ، گوشت خوک ، شکر ، قهوه ، عسل ، کاکائو ، آب میوه ، شراب.
اکسیداسیون ضعیف: انگور ، آلو ، آلو خشک ، گلابی ، هلو ، کلم سفید و گل کلم ، هندوانه ، خربزه ، گردو ، بادام زمینی ، بادام ، فندق ، روغن آفتابگردان ، لوبیای خشک ، گوشت بره ، خامه ، کره ، پنیر سفت ، کفیر ، شیر ، شکلات ، نوشیدنی های الکلی و گازدار ، چای ، آبجو.
قلیایی سازی قوی: هویج ، جعفری ، شاهی ، کدو تنبل ، گندم سیاه ، ارزن ، برنج ، زعفران ، خاویار قرمز و سیاه ، قرقاول ، تخم مرغ ، چای بابونه ، چای دسته ای ژاپنی.
اکسیداسیون ضعیف: توت فرنگی ، سیب ، پیاز ، تره فرنگی ، تربچه ، شلغم ، ترب کوهی ، شوید ، نخود فرنگی ، روغن بذر کتان ، دارچین ، رزماری ، آویشن ، ماهی (گربه ماهی ، شاه ماهی ، ساردین) ، بوقلمون ، اردک ، چای سبز.
یک رژیم غذایی کاملاً متشکل از مواد قلیایی ممکن است ، اما نباید بیش از دو هفته باشد.
