پیتزا یک غذای ملی ایتالیایی است که یک پای باز روی پوسته ای نازک یا ضخیم است. در نسخه کلاسیک ، پر کردن گوجه فرنگی و یک لایه پنیر موزارلا است. در حال حاضر ، پیتزا تقریباً در تمام کشورهای جهان یکی از محبوب ترین غذاها است.
تاریخچه پیتزا
غذاهای شبیه پیتزا از مدت ها قبل شناخته شده بودند. نمونه اولیه آن در میان یونانیان باستان و رومیان وجود داشت - کیک های گرد با پر کردن انواع مختلف.
در سال 1522 ، گوجه فرنگی برای اولین بار به اروپا آورده شد و نمونه اولیه پیتزای ایتالیایی در ناپل ظاهر شد. تقریباً 50 سال بعد ، این حرفه ظاهر شد - "pizzaiolo". نمایندگان این حرفه منحصراً در تهیه خمیر پیتزا فعالیت داشتند.
در مورد چگونگی ظهور یکی از محبوب ترین انواع پیتزا ، مارگاریتا ، افسانه ای وجود دارد. این دستورالعمل به نام همسر امبرتو اول پادشاه ایتالیا ، مارگاریتا ساووی ایجاد و نامگذاری شده است.
در حال حاضر ، 13 نوع رسمی از این غذا وجود دارد و بیشترین تعداد تنوع آنهاست.
خمیر پیتزا
بسیاری از علاقه مندان به پیتزا آن را در خانه درست می کنند. تقریبا می توان هر نوع پر کردن وجود دارد - نکته اصلی این است که گوجه فرنگی و پنیر در آن وجود دارد. اما خمیر باید "درست" باشد.
خمیر کلاسیک از آرد و آرد گندم دوروم ، مخمر ، روغن زیتون ، نمک و آب تهیه می شود. خمیر را با دست ورز می دهیم ، صاف می کنیم و در یک لایه تا 0.5 سانتی متر می چرخانیم.
علاوه بر خمیر کلاسیک پیتزا ، اغلب از خمیرمایه ، مخمر و پفک استفاده می شود. نوع دوم خمیر عمدتا برای تهیه پیتزای شیرین با میوه استفاده می شود ، که شامل مواد چربی نیست.
شیر یا آب ، آرد و نمک برای تهیه خمیر نازک بدون مخمر کافی است. تمام اجزا با افزودن روغن زیتون یا گیاهان در انتها ورز داده می شوند.
دستور تهیه خمیر مایه فقط در این است که مخمر به شیر یا آب گرم اضافه می شود و به خود خمیر اجازه داده می شود کمی فاصله بگیرد.
از هر خمیری که برای تهیه پیتزا استفاده می شود ، چندین قانون وجود دارد که باید کاملاً رعایت شود.
آرد پیتزا را با محتوای گلوتن بالا انتخاب کنید. در این حالت ، خمیر حاصل از آن حالت کشسانی پیدا می کند و محصول شکل خود را به خوبی حفظ می کند.
آرد قبل از ورز دادن باید الک شده و از آلودگی ها پاک شود. الک کردن آن را شل و هوا می کند.
آب و روغن زیتون باید در یک کاسه جداگانه مخلوط شوند. روغن باید تحت فشار سرد و بدون تلخی باشد.
خمیر باید به مدت طولانی ورز داده شود تا توده ای ایجاد نشود. نیازی به افزودن ادویه یا طعم دهنده های دیگر به توده نیست - خمیر فقط طعم پر شدن را تأکید می کند. در قوام ، باید صاف و محکم باشد ، کمی به دست چسبیده و کشسان باشد.
