سدیم مانند بسیاری دیگر از عناصر کمیاب برای انسان ضروری است. این برای عملکرد هر سلول جداگانه و برای عملکرد بدن به عنوان یک سیستم مهم است. برای حفظ تعادل مناسب نمک آب و سدیم نیز لازم است. سطح آن بر عملکرد صحیح سیستم عصبی ، عملکرد کلیه ها تأثیر می گذارد. این یکی از آن اجزای مهمی است که در بدن انسان تولید نمی شود ، اما فقط با غذا وارد آن می شود.
نقش سدیم در بدن
سدیم یک ماده مغذی قلیایی است که بخشی از مایع بین سلولی است. این عنصر کمیاب از عملکرد عضلات و بافت های عصبی ، مایعات و سیستم قلبی عروقی پشتیبانی می کند. سلولهای موجودات زنده این ترکیب را سنتز نمی کنند.
ارزش سدیم در بدن زیاد است. کاتیون واکنش های آنزیمی را کنترل می کند ، از عملکرد انقباضی عضلات پشتیبانی می کند. یک ماده معدنی کمیاب قلیایی یک تنظیم کننده اسمزی قدرتمند است. اهمیت سدیم برای انسان در این واقعیت است که این ماده معدنی عدم تعادل نمک آب را از بین می برد ، محیط pH را تنظیم می کند. با این حال ، نباید فراموش کنیم که سدیم همزمان مفید و مضر است. با کمبود و غلظت بیش از حد ماده معدنی در بدن ، اختلالات عملکردی ایجاد می شود.
خواص مفید یک عنصر قلیایی:
- عدم تعادل اسید باز و نمک آب را از بین می برد.
- عملکرد عضلات را تنظیم می کند.
- تعادل پارامترهای اسمزی پلاسمای خون را متعادل می کند.
- انتقال دی اکسید کربن ، گلوکز و اسیدهای آمینه را انجام می دهد. در تولید آب معده شرکت می کند.
- عملکرد غدد بزاقی را اصلاح کنید.
- فعالیت پانکراس را تحریک می کند.
- عملکرد کلیه را بهبود می بخشد.
- هیدراته پروتئین ها ؛
اهمیت سدیم برای بدن انسان توسط پزشکان ثابت شده است. این ماده معدنی در غلظت های مجاز سلامتی را حفظ می کند ، امکان توسعه بیماری ها را ندارد ، دارای اثر ضد عفونی کننده است و میکروارگانیسم های بیماریزا را از بین می برد.
نیاز به آن در موارد زیر افزایش می یابد:
- با سوختگی شدید
- وجود اسهال و استفراغ ؛
- تعریق بیش از حد؛
- بارهای بیشتر در هوای گرم
- با نارسایی قشر آدرنال ؛
- در مرحله مصرف داروهای ادرار آور.
کمبود سدیم
از دست دادن سدیم توسط بدن می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود - استفراغ شدید و اسهال در صورت مسمومیت ، تعریق در گرما ، به دلیل بیماری یا در هنگام اعمال شدید جسمی.
علائم:
- سرگیجه
- عدم هماهنگی
- اختلال حافظه و بی حالی ؛
- شرایط افسردگی
- خشکی و پوسته پوسته شدن پوست.
- تشنگی ، حالت تهوع ، استفراغ و کم اشتهایی.
علائم ذکر شده در بالا نشانه واضح کمبود عنصر است. اولین کاری که باید در چنین شرایطی انجام شود مراجعه به پزشک است. وی مصرف غذاهای حاوی سدیم یا تجویز داروهای خاص را به شما توصیه می کند.
سدیم اضافی
سدیم اضافی در بدن می تواند ناشی از سو abuse استفاده معمول از غذاهای شور و ادویه ، خیارشور یا سایر غذاهای غنی از سدیم باشد.
علائم:
- افزایش دمای بدن (تا 38 درجه سانتیگراد) ؛
- تشنگی و تورم شدید
- آتاکسی ؛
- تحریک پذیری
- کشیدن عضله (در برخی موارد تشنج)
- گیجی یا از دست دادن هوشیاری کوتاه مدت.
غذاهای غنی از سدیم
سدیم در انواع مختلفی از غذاها وجود دارد. عنصر کمیاب بخشی از غذاهای حیوانی و گیاهی است. آبهای معدنی و غذاهای نمکی اصلی ترین منابع غذایی سدیم هستند. متخصصان تغذیه در مورد افزایش میزان سدیم در غذاهای تولید شده توسط صنایع غذایی هشدار می دهند. نمک زیادی در سوسیس و کالباس ، غذاهای لذیذ گوشت و ماهی ، غذاهای کنسروی ، مکعب های آب پز ، سوپ های خشک ، پنیرها ، سس ها و سایر محصولات نیمه تمام وجود دارد.
اولین و اساسی ترین منبع سدیم نمک سفره است. یک قاشق غذاخوری نمک یک دوز روزانه سدیم برای عملکرد کامل بدن است.
همچنین توصیه می شود که از نمک دریا در غذا استفاده کنید که سرشار از ید نیز باشد. این ماده مواد بیولوژیکی را حفظ می کند ، اما آب اضافی را در بدن نگه نمی دارد ، که به ویژه برای افرادی که از فشار خون بالا رنج می برند بسیار مهم است.
آبهای معدنی منبع خوبی از سدیم محسوب می شوند. در محصولات طبیعی ، میزان سدیم کم است. بعلاوه ، سدیم حاصل از فرآورده ها اگر در حین عملیات حرارتی نمکی شوند ، بهتر جذب می شوند.
لیست غذاهایی که حاوی سدیم هستند (میلی گرم در هر 100 گرم):
- نمک خوراکی - 38670
- سس سویا 5 493
- شاه ماهی کمی نمک - 4900
- خاویار قرمز - 2300
- خاویار سیاه - 1600
- سوسیس و کالباس - 990-2100
- پنیر - 970-1130
- سوپ های سبزیجات - 890-910
- ترشی شور - 790-810
- ماهی کنسرو شده - 500-630
- نان سیاه - 610
- جلبک دریایی - 520
- باتون - 420
- حفظ سبزیجات - 460-500
- لوبیا - 415
- سرطان - 385
- خرچنگ - 295
- صدف - 285
- دست و پا زدن - 197
- میگو - 150
- ماهی مرکب - 110
- خرچنگ - 132
- محصولات لبنی - 121
- کرفس - 102-119
- ماهی خاویاری - 101
- تخم مرغ - 101
- گوشت گاو / گوساله / گوشت خوک - 78-98
- اسفناج - 77
- قارچ - 72
- هرکول - 65
- موز - 54
- گندم سیاه - 36
- توت های توت سیاه - 33
- سیب زمینی - 31
- زردآلو - 30
- گوجه فرنگی - 22
- هویج - 20
- کمان - 18
محتوای سدیم در غذاهای دریایی قابل توجیه است ، زیرا زیستگاه عادی آنها آب شور دریا است. علاوه بر سدیم ، آنها حاوی تعدادی از عناصر مغذی مفید نیز هستند که به عملکرد طبیعی بدن کمک می کنند. پتاسیم ، ید ، منیزیم و منگنز اصلی ترین "همراهان" سدیم در غذاهای دریایی هستند.
نیاز روزانه به سدیم بزرگسالان در سلامت کافی به 1500 میلی گرم ماده مغذی قلیایی نیاز دارند ؛ کودکان به 1000 میلی گرم نیاز دارند. حداکثر دوز روزانه 6 گرم ماده معدنی است. مقدار زیادی ماده در 1 قاشق غذاخوری نمک وجود دارد. اما افرادی هستند که نیاز به دریافت روزانه سدیم متفاوت دارند. با افزایش فعالیت بدنی ، مصرف ماده معدنی در بدن افزایش می یابد. بافتها با تعریق زیاد مواد را به مقدار زیاد از دست می دهند.
افزایش دوز این ترکیب برای افراد مورد نیاز است:
- مجبور به مصرف داروهای ادرار آور است.
- کسانی که دچار سوختگی شدید شده اند.
- زندگی در کشورهای گرم
- از کمبود آب بدن رنج می برد.
نمک سدیم کم
در قفسه های فروشگاه ، نمک به طور فزاینده ای رایج است ، که دارای محتوای پتاسیم و سدیم کم است.
مزایای چنین محصولی:
- عملکرد قلب بهبود یافته
- مبارزه با پف؛
- اثر ادرار آور و عادی سازی عملکرد کلیه ؛
- کاهش فشار خون
اغلب ، پزشکان و متخصصان تغذیه توصیه می کنند نمک معمولی را با پتاسیم جایگزین کنید.
این معمولاً در موارد زیر اتفاق می افتد:
- با نارسایی کلیوی ؛
- در صورت افزایش سریع وزن (چاقی) ؛
- با مشکلات قلبی و فشار خون شریانی
آسیب احتمالی
دانستن اینکه کدام غذاها سرشار از سدیم هستند برای جلوگیری از مشکلات سلامتی مهم است. مقدار زیاد این عنصر منجر به احتباس آب در بدن می شود. در نتیجه ، بار قلب و کلیه ها افزایش می یابد.
اگر کاری انجام نشود ، مشکلات جهانی می شوند و خطر حمله قلبی افزایش می یابد ، فشار خون بالا می رود. تجمع مایعات در بدن منجر به تشکیل پلاک در عروق می شود که مسیرهای خون را مسدود کرده و جریان آن را مختل می کند. به همین دلیل ، خوردن غذاهای با Na باید متفکرانه باشد.
رژیم کم سدیم
رژیم کم سدیم می تواند رژیمی باشد که در آن فرد بیش از 1500 تا 2400 میلی گرم سدیم در روز مصرف نکند.
قوانین اساسی برای رژیم کم سدیم
- نمک به غذا اضافه نکنید.
- به جای نمک از فلفل سیاه ، فلفل کاین ، پونه کوهی ، آویشن ، ریحان و سایر ادویه ها استفاده کنید.
- هر زمان ممکن است ، همیشه غذاهای تازه را به جای غذاهای فرآوری شده انتخاب کنید.
- سعی کنید در خانه آشپزی کنید و در رستوران ها تا حد ممکن غذا بخورید.
- صرف نظر از اینکه چه غذایی می خورید ، باید اندازه سهم خود را کنترل کنید.
- از مواد جایگزین نمک اجتناب کنید ، مگر اینکه بدانید چگونه مواد آنها ممکن است بر بدن شما تأثیر بگذارد.
- در رستوران ها از گارسون ها بخواهید که به وعده های غذایی خود نمک اضافه نکنند.
- آب زیادی بنوشید - حداقل هشت لیوان در روز.
- بیشتر پتاسیم مصرف کنید. پتاسیم به عادی سازی سطح سدیم در بدن کمک می کند. موز ، آب پرتقال ، آووکادو ، خربزه ، گوجه فرنگی ، سیب زمینی ، لوبیا ، دست و پا ، ماهی قزل آلا ، کد ماهی و مرغ فراوان است. همچنین می توانید مکمل های پتاسیم مصرف کنید. هنگام انتخاب مولتی ویتامین ، مطمئن شوید که فاقد سدیم است.
- فقط کره و مارگارین بدون نمک بخرید.
- مرتباً راه بروید و ورزش کنید. تعریق به دفع سدیم اضافی کمک می کند.
- زیتون ، ترشی و سایر سبزیجات کنسرو شده را قبل از خوردن بشویید تا نمک اضافی از سطح آنها پاک شود.
سدیم تا حد زیادی یکی از مهمترین عناصر مغذی مفید برای بدن است. با راهنمایی از دانش خود در مورد محتوای آن در غذا ، می توانید رژیم غذایی خود را متعادل نگه دارید تا مقدار مناسب را بدست آورید و از کم و زیاد به آن صدمه نزنید.
