اورسون ولز بزرگ ، هنگامی که ابتدا نگرونی را امتحان کرد ، گفت: "تلخ بهترین چیز برای سلامت کبد شما است ، و جین بدترین حالت است. خوب ، سازش پیدا شده است."
اجازه ندهید که سادگی دستور العمل شما را فریب دهد ، زیرا داستان اصلی بسیار گیج کننده است.
همه چیز از سال 1919 آغاز می شود ، زمانی که یک چنین کنت نگرونی متولد شد ، که به عنوان یک بازدید کننده منظم از Casonis Vag (بعدا کافه Giacosa) در فلورانس شهرت داشت. در یکی از بازدیدهای خود ، او خواست که آمریکانو خود را کمی قوی تر کند ، سپس بارمن Fosco Scarelli تصمیم گرفت نوشابه را با جین جایگزین کند ، و این ترکیب به یک سفارش دائمی شمارش تبدیل شد. بقیه میهمانان بار به زودی درخواست "نوشیدنی Count Negroni" را شروع کردند و به زودی ، با ساده شدن ، به سادگی به Negroni معروف شد.
ارل کینه توز هنگامی که Prohibition در آمریکا به اجرا درآمد ، به فلورانس بازگشت و او را از تفریح مورد علاقه خود به سبک گاوچران در غرب وحشی منع کرد. او نوشیدنی مورد علاقه خود را به خانه آورد. برای تشخیص آن از آمریکانو ، کوکتل او را با یک برش نارنجی تزئین کردند.
این داستان ، اگر بخاطر یک چیز نباشد ، بسیار عاشقانه است. هکتور آندرس نگرونی ، مورخ ، با بررسی شجره نامه آنها ادعا می کند که شخصیتی مانند کنت نگرونی هرگز وجود نداشته است.
مخترع واقعی کوکتل ، ژنرال پاسکال اولیور دی نگرونی است. این مورخ این اظهارات را به عنوان گواهی مشتری در سایت Amazon.com برای كتاب لوكا پیچی Sulle tracce del conte ، La vera storia del Negroni بیان كرد.
مقاله New Evidence Negroni در آفریقا ابداع شد - با عرض پوزش از ایتالیا ، منتشر شده توسط Drinking Cup ، داستان ژنرال پاسکال اولیور دو نگرونی را روایت می کند ، که در جنگ فرانسه و پروس در سال 1870 جنگید. در یکی از طرفین ، "کوکتل" را اختراع کرد on vermouth "، که پیشگام کوکتل Negroni بود.
و اولین نسخه منتشر شده در کتاب E1 Bar: Evolution y arte del cocktail نوشته Jacinto Sanfeliu Brucarts در سال 1949 است. این دستور شامل دستور زیر است: 1/4 جین ، 1/4 ورموث ایتالیایی ، 1/2 کمپاری.
با این حال ، خیلی زودتر از آنکه نسخه های مختلف Negroni در چاپ ظاهر شوند ، کوکتلهایی وجود داشتند که کاملاً شبیه Negroni هستند ، اما در یک نمونه کاملاً یکسان هستند. مثلا.
داگ فورد در وبلاگ Cold Glass خود نوشت: «سلفی از Negroni به نام Camparinete وجود دارد. اولین چاپ وی در کتاب نوشیدنی های جهانی و چگونه می توان آنها را مخلوط کرد ، توسط بوثبی یافت شد. این دستورالعمل حاوی یک اونس جین ، نصف اونس ورماوات ایتالیایی و همان مقدار کمپاری بود."
یا - جیم میهن در کتاب کوکتل PDT نوشت که "ترکیبی از جین ، ورموت شیرین و کمپاری در کتاب های کوکتل فرانسه و اسپانیا مانند Cien Cocktails و L'Heure du Cocktail قبل از جهانی شدن و مشهور شدن نگونی ظاهر شده است."
اما جذاب ترین از همه ، دستورالعمل Campari Mixte در L'heure du Cocktail فوق الذکر است که در سال 1929 نوشته شده است ، که به نسبت مساوی کامپاری ، جین و ورموت شیرین با پوشش پیچ خورده پوست لیمو اشاره دارد ، که دقیقاً همان دستورالعملی است که ما می دانیم از نگرونی. این اولین دستور العمل نوشیدنی با همان مواد و نسبت Negroni است ، اما با نام دیگری.
با این حال ، دو سال زودتر ، کوکتل Boulevardier متولد شد ، که توسط بارمن هری مک ملیون برای ارستین گوئین در هری نیویورک وی در پاریس تهیه شد. دستور العمل آن در کتاب Barflies and Cocktails در سال 1927 شرح داده شده است. گوین یک مهاجر ، اجتماع دوست آمریکایی ، برادرزاده یک سرمایه دار بزرگ راه آهن و از همه مهمتر در تاریخ ما ، سردبیر روزنامه بولواریر بود که نام کوکتل را ایجاد کرد. دستورالعمل بولواریر: 1 ، 5 قسمت بوربن ، 1 قسمت ورموت شیرین ، 1 قسمت كمپاری ، كه با یك تفاوت بسیار شبیه نگرونی است: جین با بوربن جایگزین می شود.
برای افزودن به سردرگمی: جورج کاپلر در کوکتل دوندورادو که در نوشیدنی های مدرن آمریکایی در شیکاگو منتشر شده است ، پیوند نگرونی را در دستور العمل مشاهده می کند. مواد تشکیل دهنده کوکتل Dundorado: 1.5 اونس جین تام ، 1.5 اونس ورموت ایتالیایی و 2 عدد Calisaya Dash Bitters. آخرین ماده سازنده چیزی تلخ بیشتر بر پایه پوست گیاه سانچونا نیست ، اما کمی شیرین تر از کامپاری است.
حالا بیایید دستور العمل را بفهمیم. این کوکتل رنگ قرمز درخشانی دارد. او موفق می شود هم پیچیده باشد و هم فوق العاده ساده. طیف گسترده ای از طعم دهنده ها یک آپریتیف شگفت انگیز ایجاد می کند ، که در سراسر جهان محبوب است و ادای احترام به آداب و معاشرت در طول ساعت اپریتیف در میلان است.
"ترکیب یک کوکتل می تواند شامل یکی از هزار نوع مختلف جین و هر نوع ورموت شیرین باشد که امروزه تغییرات آن بسیار زیاد است. اما اگر می خواهید نگرونی واقعی را از نو بسازید ، آنگاه م componentلفه ای مانند Campari بدون تغییر باقی می ماند."
و بعلاوه: "شما می توانید با استفاده از هر آماروی دیگری تنوع در این کوکتل ایجاد کنید ، اما بدون کمپاری فقط نگرونی نخواهد بود."
تأیید این موضوع را می توان در کتاب Negroni Cocktail لوکا پیچی یافت: "فراموش نکنید که در نیمه دوم قرن نوزدهم ، تلخ های دیگری که به همان اندازه قابل توجه بودند ، از جمله Gamondi ، Moroni ، Martini ، Bonomelli در بازار ارائه شد. اما هیچ یک از آنها با شهرت تجاری خاص نتوانسته اند در مقابل قدرت کارآفرینی کمپاری مقاومت کنند."
بیشتر فرمولاسیون ها نشان دهنده نسبت مساوی قطعات از اجزای سازنده Negroni است. گری ریگان در سال 2003 در کتاب شادی میکسولوژی اظهار داشت که "شما نباید نسبت ها را آزمایش کنید ، زیرا تعادل از اهمیت بالاتری برخوردار است و استفاده از قطعات مساوی برای دستیابی به طعم کامل کاملاً ضروری است."
با این حال ، در سال 2012 ، گری گز شد و اظهار داشت که "اگر یک نوشیدنی خوب دریافت نکنید بدون حفظ نسبت قطعات مساوی ، می توانید به آغوش من ضربه بزنید."
روش آماده سازی صحیح شستشو است.
نگرونی به هیچ وجه مناسب هیاهوی الکل در شیکر نیست. ترجیح داده می شود مواد را روی یخ ریخته و در لیوان سرو بشویید.
اما شما همچنین می توانید از Gaz Regan الگوبرداری کنید و فقط با انگشت خود را در لیوان بشویید (البته نه هنگام سرو کسی).
دکوراسیون Negroni اره اره ای از پوست پرتقال یا برش پرتقال است. استفاده از پوست لیمو جرم محسوب می شود.
تعداد متنوعی از این کوکتل برای یک مقاله جداگانه کافی است. با تغییر در یکی از اجزای سازنده ، می توانید یک نوشیدنی کاملاً متفاوت دریافت کنید. Tegroni یا Pisconi باشد ، جایی که جین با تکیلا و پیسکو جایگزین می شود. یا دستورالعمل کلاسیک را با برخی از تفاوت های ظریف ، به عنوان مثال ، فرنت برانکا در کوکتل Inferno تکمیل کنید.
