خاویار مدتهاست که یک غذای ظریف نفیس محسوب می شود. خاویار ، مانند هیچ محصول دیگری ، حاوی مقدار زیادی پروتئین است - تقریباً یک سوم آن ، بنابراین ، خاویار سرشار از اسیدهای آمینه است و به راحتی توسط بدن ما جذب می شود. امروز ، احتمال زیادی وجود دارد که شما بتوانید خاویار سیاه و قرمز بی کیفیت را چه در سوپرمارکت و چه در بازار به فروش برسانید. سعی کنید یک محصول واقعاً با کیفیت را تشخیص دهید و از یک غذای لذیذ الهی لذت ببرید که نه تنها خوشمزه است ، بلکه بدون شک سالم هم هست.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر خاویار قرمز در یک ظرف شیشه ای شفاف بسته بندی شود ، کیفیت آن را می توان با علائم خارجی تعیین کرد. تخم مرغ های کلاس I باید از یک رنگ و اندازه کامل ، خشک و چسبناک نباشد.
گام 2
هنگام خرید خاویار در قوطی حتماً اطمینان حاصل کنید که داخل آن آویزان نشود و سرریز نشود ، اما ظرف را محکم و بدون حفره پر کنید.
مرحله 3
هنگام خرید خاویار قرمز از نظر وزنی ، به شکنندگی تخمها توجه کنید. اگر تخمها به هم نچسبند ، اما به راحتی از هم جدا شوند ، می توانید با خیال راحت خرید کنید. اگر آنها به هم چسبیده و دانه های آنها ترکیده است ، بهتر است از خرید چنین خاویار خودداری کنید.
مرحله 4
کیفیت خاویار را می توان با طعم آن تشخیص داد. خاویار بی کیفیت تلخ و ترش است و طعم آن چربی سست است. ممکن است به دلیل افزودن مواد نگهدارنده ممنوع به خاویار ، طعم و مزه ای وجود داشته باشد. پوسته تخم مرغ بسیار ضعیف یا خیلی متراکم ، و همچنین وجود مایعات اضافی ، نشان دهنده کیفیت پایین ماهی است.
مرحله 5
هنگام خرید خاویار ، به زمان تولید آن توجه کنید. اگر قوطی حاوی خاویار نشان دهنده تولید آن در ماه دسامبر باشد ، این نشان می دهد که خاویار را از قلم مرغ منجمد تهیه کرده یا دوباره بسته بندی کرده ایم. چنین خاویار از کیفیت بالایی برخوردار نیست ، زیرا خاویار در ماه جولای-آگوست برداشت می شود و بلافاصله کنسرو می شود.
