خشک کن ها ، نان ها و نان ها با این واقعیت متحد می شوند که از همان مواد با استفاده از همان فناوری ساخته می شوند - سوزاندن مقدماتی محصولات نانوایی به شکل حلقه و به دنبال آن پخت. فقط نان های شیرین قوام خمیر غنی تری دارند و خشک شدن آنها ریزتر و پخته شده است. تقریباً همان محصول دارای نام های مختلف است که با ویژگی های زبانی مکان هایی که برای اولین بار در آن ظاهر شده اند توضیح داده می شود.
نان ، نان و خشک کن در تولید نانوایی مدرن به همان نام نامگذاری - نان شیرینی تعلق دارد. احتمالاً به همین دلیل است که بسیاری از مصرف کنندگان در مورد تفاوت های ظریف تفاوت این طعم های حلقه ای شکل نان زیاد فکر نمی کنند. علاوه بر این ، اخیراً شیرینی های زیادی در قفسه ها وجود دارد. اما زمانی بود که خیلی دیرتر از نان و رول سنتی روسی ، این محصولات ظاهر می شدند. گرانترین هدیه برای فرزندان والدین که از نمایشگاه آمده بودند ، بسته ای نان شیرین معطر بود که اغلب با دانه های خشخاش پاشیده می شد.
نان شیرینی ، دونات و خشک کردن چه چیزهای مشترکی دارند
برای برجسته کردن ویژگی مشترک این سه محصول نان ، نیازی به یک متخصص نیستید - یک طناب خمیر که به یک حلقه پیچ خورده است. اما به اندازه کافی عجیب ، این به هیچ وجه در ظاهر نام ها که بر اساس شباهت خارجی نیست ، بلکه بر اساس تکنولوژی ساخت است. باید بگویم که از نظر ترکیبات محصولات مورد نیاز برای تولید محصولات دونات ، همه آنها کاملاً مشابه هستند. نان های کلاسیک از آرد ، نمک و مخمر درست می شوند ، اما راز اصلی در سوزاندن آنها است.
فقط پس از فرو بردن نان ها در آب جوش یا شیر ، آنها را به اجاق می فرستند. زمان سوزاندن به سرعت شناور شدن دونات ها به سطح بستگی دارد. این معمولاً بعد از 15-20 ثانیه اتفاق می افتد. بنابراین ، در ابتدا نان های شیرین ، سوخته ، آبارانکا (به اوکراینی "obarinok") نامیده می شدند ، و در نتیجه ، آنها امروز به چرخش معمول تبدیل می شدند - چرخ.
امروزه از آب جوش در ساخت نان استفاده نمی شود ، آنها به راحتی با بخار داغ ریخته می شوند ، اما نام آنها همان است. خشک کردن به دلیل توانایی آن برای ذخیره طولانی مدت ، گاهی اوقات نان کنسروی نامیده می شود ، زیرا آنها نان شیرینی های یکسانی هستند ، اما فقط نازک و به شدت خشک می شوند. این تعریفی است که می توان در فرهنگ لغت دال یافت. برای اولین بار نام یک شیرینی کوچک - "خشک کردن" به صورت گویشی از استان وورونژ در سال 1858 به صورت نوشتاری ثبت شد ، اما به تدریج جای خود را در زبان ادبی گرفت. اگرچه در استانهای پسکوف و نوگورود ، برای مدت طولانی ، یک فرمان کوچک خشک ، به قطر 2-4 سانتی متر ، بره نامیده می شد.
دونات چه ارتباطی با آن دارد؟
اعتقاد بر این است که کلمه "شیرینی پزی" و فن آوری آشپزی به لطف بلاروسی ها در روسیه ظاهر شده است ، در حالی که نان شیرینی ها توسط یهودیان اروپای شرقی که در اوکراین زندگی می کنند ، پخش شده است. با تشکر از این واقعیت ، برای مدت طولانی ، نان و خشک کن های موجود در قفسه های فروشگاه "مسکو" و نان "اودسا" نامیده می شدند. اما تکنولوژی ساخت نان هنوز هم به معنای سوزاندن اجباری آنها است. درست است که خمیر نان شیرین غنی تر و شکننده تر می شود و محصولات خود را با انواع آب پاش ها یا مواد پر کننده طعم دار می کنند. بعضی اوقات این مواد مستقیماً به خمیر اضافه می شوند.
چنین ویژگی مشخصه ای از این نوع پخت مانند شکوه و شکنندگی ، در نام - نان شیرینی منعکس شده است. کلمه "bubel" بدون پسوند کوچک در زبانهای اسلاوی و در اوکراینی نیز همیشه وجود داشته است. این به معنای صدایی است که هنگام ترکیدن حباب ظاهر می شود. حباب ، یعنی غلاف ، حباب. Bagels فقط در قرن نوزدهم در روسیه رواج پیدا کرد ، اگرچه در اروپا از ابتدای قرن 17 با نام "bagel" - رکاب شناخته می شدند ، اما این به هیچ وجه از اهمیت یهودیان در اختراع خود نمی کاهد.برعکس ، یک افسانه وجود دارد که اولین نان شیرینی توسط یک شیرینی پز یهودی از وین به نشانه قدردانی از پیروزی بر ترکان پخته شده و به پادشاه پادشاهی لهستان-لیتوانیایی یان سوبیسکی ارائه شده است ، متخصص اسب. بنابراین ، پختن سوراخ در وسط به شکل رکاب راهپیمایی پیروزمندانه خود را در سراسر جهان آغاز کرد.
